Als kind dacht ik: "Ik wil of dokter worden, of juf!" En misschien ben ik wel een beetje allebei geworden. In 2001 behaalde ik mijn doctoraal geneeskunde en ben toen in het onderwijs gebleven, waar ik inmiddels parttime werkte. Nu geef ik al meer dan 14 jaar les op een MBO, in zowel regulier als volwassenenonderwijs. Ook geef ik al jarenlang nascholingscursussen aan grotere, maar ook aan kleinere groepen. Soms op locatie bij de klant.
Ik heb al verschillende groepen tot mijn cursisten mogen rekenen, o.a. doktersassistenten, verpleegkundigen, helpenden en verzorgenden, audiciëns, leidinggevenden in de geestelijke gezondheidszorg, cursisten van het Oriënterend Jaar van de Koninklijke Landmacht (OJKL) en meer.
Daarbij vind ik het belangrijk om de kennis op een spontane en open manier over te brengen, voor een ieder aangepast aan de eigen situatie, waardoor het ook gaat leven bij de cursist. Je leert en onthoudt het beste als het je ook wat doet en het voor jou herkenbaar is!
En een gepaste dosis humor maakt het leren ook nog leuk!
Als ik aan het einde van een cursus hoor: "Wat hebben we veel geleerd en wat is de tijd omgevlogen. Wat was het leuk!", dan ga ik als een tevreden mens naar huis!
Mijn eerste cameraatje als tiener was een kleine compact camera, fixed focus. Ik had hem zelf gekocht van mijn zakgeld. Prachtig vond ik het om foto's te maken en vol verwachting het mapje foto's na het ontwikkelen op te halen. Waren ze zo mooi als ik gehoopt had? Soms wel en soms niet. Dat daagde mij uit om steeds meer te leren en steeds betere foto's te maken.
Inmiddels is er in de fotografie veel veranderd, maar nog steeds blijft mijn nieuwsgierigheid naar het resultaat. En nog steeds wil ik het steeds beter doen. Ook op dit gebied ben je nooit uitgeleerd. Het doet mij goed als mensen van mijn foto's genieten. Foto's zijn herinneringen. En als ik mee mag werken om die herinneringen vast te leggen, zodat mensen ze kunnen delen of terugzien, vind ik dat een mooie taak!
Copyright © All Rights Reserved